Ouder worden is een feit, aftakelen is een keuze.

Onlangs kwam ik op LinkedIn een artikel tegen met de titel ‘vijftigers zijn de nieuwe dertigers’. Dit om aan te geven dat er op dit moment meer vijftigers een baan hebben dan dertigers. Dit suggereert dat vijftigers voor de baas aantrekkelijker worden gevonden dan dertigers, dat ze kennelijk kwaliteiten bezitten die dertigers ontberen. En daar is wel iets voor te zeggen. Maar wat betekent het ècht? Daarover gaat deze blog. 

https://www.youtube.com/watch?v=yV43g878zZA

Over het begrip leeftijd, valt veel te zeggen. Wanneer ben je volwassen en wanneer ben je oud? Je herinnert je misschien nog je tienerjaren, de jaren dat je het gevoel had nergens bij te horen. Dan gaat het vooral over wat je op die leeftijd mag en niet mag. Dan ga je door fases waarin je denkt: was ik maar ouder. Als je veertien bent, mag je bijvoorbeeld niet die nachtclub in, daar moet je 16 voor zijn. Op je zeventiende mag je nog geen autorijden, want daar moet je achttien voor zijn. Je gaat door fases waarin je veel wil, maar weinig mag. Die fase eindigt als je 21 bent, dan mag je immers qua leeftijd alles. Dat is een hele opluchting. Maar ja, dan word je 50….

Dan kom je langzaam maar zeker in een fase dat je liever jonger zou zijn. Vooral vrouwen zien op hun negenentwintigste op om dertig te worden. Langzaam begint je lichaam kenmerken te vertonen die je veroudering verraden. Als dertiger loop je behalve dat, tegen veel zaken aan waar je moeite mee hebt. Vrouwen bijvoorbeeld komen in een fase dat de biologische klok harder begint te tikken dan ze zouden willen, want ze hebben nog zoveel dingen van hun to do-lijst af te strepen. Dan hoor je voor het eerst: ‘Je bent zo oud als je je voelt’.

Als je dan die levensfase met vallen en opstaan door bent geworsteld, hik je op je  veertigste aan tegen de fase dat je de grens van vijftig zal overgaan. Maar waar baseer je dat op? Wat weet je er eigenlijk van? Dan ben je pas echt oud, denk je. Net als de eerdere fases hik je aan tegen het ouder worden, maar als je de vijftig in het vizier krijgt, ben je ook al zo goed als dood denk je. Dat is de fase dat je eigenlijk niet meer durft te zeggen hoe oud je bent, omdat je een bepaald beeld hebt van de naderende fase die je nog helemaal niet kent. Dat is jammer, want behalve de angst voor het ouder worden, zou je ook uit kunnen kijken naar een fase waarin je wijzer bent, waarin je je niet meer druk hoeft te maken om onbelangrijke dingen als uiterlijk en waarin je pas echt de regie over je leven hebt.

In plaats van te denken aan verval van het lichaam, zou je kunnen denken dat er van alles van je schouders valt, dat je uitkijkt naar de volgende fase, de zogenaamde pensioengerechtigde leeftijd, dat je kan doen wat je wilt en kunt zijn wie je bent. Wat veertigers dan nog niet weten, is dat vijftigers meer zelfvertrouwen hebben, vaak geen geldzorgen en kortom, hun leven op orde. Je bulkt dan van de levenservaring en staat je mannetje, ook als je vrouw bent. Met andere woorden, je gedachten bepalen hoe je je voelt en je weet niet dat dat helemaal niet hoeft. Je kan namelijk ook iets anders denken.

In plaats van je ‘hoge’ leeftijd te ontkennen, zou je daar trots op kunnen zijn. Wat is nu eigenlijk écht belangrijk in het leven? En is wat anderen vinden nu écht de beste maatstaf? Als je de vijftig bent gepasseerd, besef je pas dat dat niet zo is, dat je bent wie je bent en het vertrouwen hebt om te doen wat je wilt doen. Op je vijftigste ben je nog gezond, heb je een leuke baan, een partner waarmee je op één lijn zit, kinderen, een auto, een huis en ga je regelmatig op vakantie. Op je vijftigste is het leven juist prachtig, met even prachtige vergezichten. Als je dat wil! Ouder worden is een feit, maar aftakeling is een keuze. Daar kan je iets tegen doen…

Daar zit wel een belangrijke ‘maar’ aan; als je vijftig bent geworden, kan je inderdaad last krijgen van vervelende kwaaltjes, die je wijdt aan het ouder worden. Je gezondheid gaat achteruit en getver, je moet aan de bril. Je merkt dat je nog wel dingen wilt doen, maar er geen fut voor hebt. Je hebt minder energie dan vroeger, toen je alles wat je wilde gewoon kon doen. Je accepteert dit omdat dat nu eenmaal bij deze levensfase hoort, dat zal naarmate je ouder wordt, alleen maar erger worden, denk je. Deze gedachten houden je tegen om het leven ten volle te leven. Maar nogmaals, waar zijn die gedachten op gebaseerd? Wat weet je eigenlijk van die levensfase?

Nu komen we op een cruciaal punt; veel is niet wat je denkt. Je denkt bijvoorbeeld dat je gezond eet als je je boodschappen elke week bij de supermarkt doet, maar verward goedkoop met gezond. Je weet niet dat het grootste deel van de producten die je daar koopt, bewerkt zijn en dat dat grote invloed heeft op je gezondheid. Je weet ook niet dat de medicijnen die je zo geachte huisarts je voorschrijft, van synthetische aard zijn, lichaamsvreemd en bijwerkingen hebben. Je bent er immers mee opgevoed, hebt het altijd zo gedaan, dus het kan niet anders dan goed zijn. Helaas, dat is een misvatting.

Je weet je niet, of wil je niet weten, dat deze instanties geen boodschap hebben aan jouw gezondheid. Het maakt ze niet uit dat jij je minder vitaal voelt, een chronische ziekte hebt of een plastic zak medicijnen slikt. Maar vooral weet je niet dat dat helemaal niet hoeft. Je hoeft je niet oud te voelen en bang te zijn voor de tijd die komen gaat. Je moet juist blij zijn dat je in deze tijd vijftig bent. Je hebt de juiste leeftijd om in actie te komen. Als je doet wat je altijd deed, zal je krijgen wat je altijd kreeg. In dit geval kwaaltjes, minder energie en op termijn een chronische ziekte. Maar wat als je uit je comfortzone gaat en doet wat je nooit eerder deed?

Er zijn immers in deze tijd zoveel mogelijkheden die je pakweg tien jaar geleden niet had. Het klopt, ook de voeding is een stuk ongezonder dan tien jaar eerder, er zit meer troep in, bevat meer chemische ingredienten zoals e-nummers, pesticiden en kankerverwekkende stoffen. Ook dat is waar, maar waar het echt om gaat, is: de mogelijkheden om op een prettige manier oud te worden, zijn legio. Je hoeft geen bewerkte voeding tot je te nemen, je hoeft geen synthetische medicijnen te slikken en je hoeft ook helemaal niet te geloven dat chemo je beter maakt als je door kanker bent getroffen. Aftakelen is een keuze, je kan ook kiezen voor een optimle gezondheid. Die keuze ligt bij jou. Een beter moment om daarmee te beginnen, is er niet.

We leven immers in een tijd dat er steeds meer wetenschappelijke informatie vrijkomt die juist aangeeft dat je je lichaam helemaal niet hoeft te belasten met dergelijke ongezonde stoffen, maar dat je het juist kunt versterken door natuurlijke voeding, een gezonde leefstijl en supplementen. Sterker nog, als je je lichaam goed verzorgt, heelt het zichzelf. We leven in een tijd dat de kennis er is, dat de producten er zijn en dat jij je opgedane wijsheid eindelijk in kunt zetten voor een vitaal, gezond en gelukkig leven. Dat is de levensfase waarin je terechtkomt als je vijftig wordt. Hoe klinkt dat?

Sinds ik werd wakker geschud door het lezen van de Voedselzandloper, is mijn leven – ik was toen ook in de vijftig – een stuk interessanter geworden. Sindsdien ben ik nauwelijks nog in de supermarkt geweest, maak ik nog amper gebruik van de kennis van mijn huisarts, los ik de meeste gezondheidsklachten zelf op en laat ik me bijstaan door therapeuten die ik vertrouw. Maar het allermooiste is dat je je leven kunt besturen door je mindset; we kunnen zoveel meer dan dat we denken. Kortom als je straks vijftig wordt, is het tijd om dat te vieren, want er ligt een heel interessant leven voor je, je kan uitkijken naar een gezonder leven. Dat je écht alles kan doen wat je wilt, dus ook je voorbereiden op een gezonde, vitale en gelukkkige oude dag.

Kijk vooral de video, zeker als je van het vrouwelijke geslacht bent…